طاسی و ریزش مو :
به ریزش مداوم مو و از دست دادن مو در بخش هایی از بدن طاسی می گویند. در پزشکی به طاسی، آلوپسی گفته می شود که انواع مختلفی دارد. ریزش مو دارای الگوی مردانه و زنانه است.
طاسی در واقع یک واکنش فیزیولوژیک چند ژنی است که توسط هورمون های مردانه در افرادی که دارای استعداد ژنتیک هستند، رخ می دهد که می تواند در هر سنی بعد از بلوغ آغاز شده و تا نیمه های عمر به طور کامل بارز شود.
معمولاً طاسی کامل در مردان رخ می دهد و در زنان بیشتر شاهد طاسی منطقه ای یا ناحیه ای هستیم. طاسی می تواند در هر سنی، حتی جوانی رخ دهد.
انواع ریزش مو یا طاسی :
ریزش مو انواع مختلفی دارد که برخی از آنها شناخته شده اند و برخی دیگر هنوز ناشناخته مانده اند. در ادامه برخی از انواع ریزش مو را معرفی می کنیم :
طاسی منطقه ای :
طاسی منطقه ای که به آن آلوپسی آره آتا نیز گفته می شود همانطور که گفته شد بیشتر در خانم ها رخ می دهد و شامل از ریزش ناگهانی موها در یک منطقه به صورت دایره ای بر روی سر است. این وضعیت ممکن است به طاسی کامل منجر شود اما 90% افراد مبتلا به این نوع از ریزش مو، در طول چند سال کچل می شوند. البته این بیماری به غیر از پوست سر، در ابرو، مژه، ناحیه تناسلی و زیر بغل نیز مشاهده می شود.
طاسی عودکننده :
با افزایش سن، ریزش موها به تدریج بیشتر شده و رشد شان کمتر می شود. این نوع از طاسی طبیعی است. در این حالت، فولیکول های مو، اغلب به حالت استراحت رفته و موهای باقی مانده، نازکتر و کمتر می شوند.
کچلی تمام موی سر و بدن :
این نوع از طاسی آلوپسی یونیورسالیس گفته می شود. در این حالت تمام موهای سر و بدن از دست می روند. این قسمت ها حتی می توانند شامل ابرو ها، مژه ها و موهای شکم نیز باشد.
طاسی وابسته به هورمون مردانه :
به این نوع از طاسی آلوپسی آندروژنیک می گویند که به هورمون مردانه وابسته است. اغلب مردانی که دارای ژن های مستعد هستند به این وضعیت دچار می شوند. نوعی پاسخ فیزیولوژیک بدن آنها به آندروژن ها یا هورمون های مردانه باعث این حالت می شود.
اختلال موکنی :
نام اصلی این بیماری تریکوتیلومانیا می باشد. در واقع کسانی که بی اختیار موهای خود را می کنند، به این نوع از ریزش مو دچار شده اند. این بیماری نوعی اختلال روانی است.
ریزش تمام موها :
در این حالت از ریزش مو، تمام موهای بدن به طور ناگهانی می ریزند. در واقع تغییرات در چرخه رشد مو، باعث این بیماری می‌شود. موها در همان موقع به حالت استراحت می روند و ریزش مو رخ می دهد.
علل طاسی و ریزش مو :
-
وراثت: در بسیاری از موارد علت ریزش مو ارثی است، به این معنا که ریزش مو به صورت ارثی از پدر، مادر و یا هر دو به شما منتقل می شود.
-
استرس: استرس هایی مانند عمل جراحی، مشکلات مالی، بیماری ها و.... می توانند باعث ریزش مو شوند.
-
شیمی درمانی: شیمی درمانی یک روش درمانی بسیار قوی برای مقابله با سلول های سرطانیست که باعث ریزش مو می شود.
-
آسیب رساندن به مو: این حالت معمولا به علت مواردی مانند کشیدن محکم موها به سمت عقب، استفاده از کش های تنگ و بستن نامناسب مو به صورت دم اسبی، استفاده نامناسب از کلیپس ها و گل سر ها و رنگ مو بروز می کند.
-
داروها : از عوارض جانبی برخی داروها، ریزش مو می باشد. داروهای رقیق کننده خون، داروهای خوراکی ضد بارداری، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، سد کننده های کلسیم و بتابلوکرها همه باعث نازک شدن موها و یا کچلی می گردند. همچنین مصرف زیاد ویتامین A و داروی رتینوئید می تواند باعث ریزش مو شود.
-
سن: با افزایش سن، میزان رشد موها کمتر می شود. در سنین بالا معمولا موها نازک و شکننده تر می شوند.
-
صدمات جسمی: هنگامی که بدن تحت تاثیر فشارهای جسمی قرار می گیرد، چرخه رویش و استراحت کردن مو تخریب می شود و باعث از دست دادن مو می گردد. هر شوکی در بدن از قبیل تصادف کردن، جراحی کردن، سوختگی شدید و یا سخت مریض شدن می تواند فولیکول های مو را تحت تاثیر قرار دهد.
-
توقف در رشد موها: در برخی از موارد دیده شده که اختلال و توقف در چرخه رشد موها، باعث ریزش مو شده است. در واقع بیماری های عمده، آسیب ها و مشکلات یا جراحی، می‌توانند سبب ریزش مو شوند.
-
رژیم های غذایی: رژیم های غذایی نامناسب به ویژه کمبود پروتئین و آهن در رژیم غذایی می تواند باعث نازک شدن و از دست دادن مو، از اشکال تکه ای تا طاسی شود.
-
نور خورشید: قرار گرفتن مداوم در معرض تابش خورشید، موها را خشک و شکننده می کند. همچنین افرادی که موهای نازکی دارند بیشتر دچار خشکی مو و آفتاب سوختگی پوست سر می شوند.
-
یائسگی: بسیاری از خانم ها در سنین یائسگی، با کم کاری غده تیروئید مواجه می شوند و در ادامه آن، با نازک شدن موهای خود مواجه می شوند. کم کاری غده تیروئید می تواند سبب ریزش مو در بسیاری از افراد شود.
-
بارداری: در بارداری و زمان زایمان، هورمون ها در حال نوسان هستند و ریزش مو عارض می شود.
-
بیماری های تیروئید: مانند کم کاری تیروئید و یا پر کاری تیروئید.
- عفونت قارچی پوست سر که در کودکان بروز می کند.
ریزش موی مردانه :
90 درصد ریزش موی مردان ارثی است که بیشتر از خانواده مادری به ارث می رسد. الگوی طاسی مردانه اغلب با خالی شدن شقیقه ها، سپس فرق سر شروع شده و اگر از بالا نگاه کنید، سرانجام موها شبیه به یک نعل اسب در دو طرف سر باقی می مانند.
از داروهایی که معمولا برای کاهش سرعت ریزش مو تجویز می شوند می توان به ماینوکسیدیل (minoxidil) و فیناستراید (finasteride) اشاره کرد.
ریزش موی زنانه :
معمولاً الگوی ریزش موی زنان، نازک شدن تمام موهاست. برخلاف مردان، زنان به ندرت دچار طاسی می شوند و روند ریزش موی زنان بسیار آهسته تر از مردان صورت می گیرد. برخلاف باور عموم، موی بلند دلیل اصلی آسیب دیدن موی زنان نیست بلکه عوامل دیگری در این امر سهیم هستند.
گاهی ریزش مو در خانم‌ها آن قدر پیشرفت می کند که پوست کف سر به راحتی قابل رویت است. البته طاسی کامل مردانه به شکلی که در آقایان دیده می شود در خانم‌ها بسیار نادر است. در این عارضه چه در آقایان و چه در خانم‌ها هورمون مردانه موسوم به دی هیدروکسی تستوسترون مقصر اصلی چربی محسوب می شود که در پوست سر سبب افزایش چربی پوست و افزایش ریزش موها می‌شود.
شامپوهای ضد ریزش مو تنها به رویش مویی که به تازگی ریخته است کمک می کند و ماینوکسیدیل، گزینه ای مناسب برای کاهش سرعت این نوع ریزش است.
علائم ریزش مو :
در واقع ریزش مو، علائم خاصی ندارد و در صورت کم شدن و ریزش قابل توجه موها، می توان متوجه ریزش مو شد اما علائم زیر به صورت جزئی، این بیماری را نشان می دهند :
- ریزش مو در تمامی بدن احساس شود.
- پوسته پوسته شدن که در پوست سر اتفاق می افتد.
- نقاط طلایی و دایره ای در پوست که باعث ریزش مو می شوند.
- از دست دادن ناگهانی مو که فرد، متوجه شود که خیلی از موهایش ریخته است.
- کاهش مو در پیشانی که اغلب به شکل حرف M میباشد و به طرف پشت حرک می کند.
به طور کلی علائم ریزش مو به نوع ریزش مو بستگی دارد.
اگر کم پشت شدن موهای شما در دراز مدت و به آرامی رخ دهد، ممکن است حتی شما متوجه ریزش غیر طبیعی روزانه موهای خود نشوید. اگر ریزش موی شما به صورت انبوه است ممکن است شما به نوعی از ریزش مو به نام ریزش موی کلی دچار شده باشید که در آن کل موهای سر به ریزش مبتلا می شوند. اگر ریزش موی شما تنها به یک منطقه خاص از پوست سر منحصر شده باشد، شما به ریزش موی منطقه ای (یا طاسی منطقه ای) دچار شده اید.
مردانی که ریزش موی آنها ارثیست معمولاً با ریزش مو در اطراف پیشانی و یا بالای سر مواجه می شوند اما ریزش موی ارثی در زنان معمولا در سراسر پوست سر رخ می دهد، اما با این وجود باز ریزش مو در بالای سر بیشتر خواهد بود.
درمان های رایج ریزش مو و طاسی :
ماینوکسیدیل (Minoxidil) :
این دارو به رشد مو در جاهایی که طاسی اتفاق افتاده کمک زیادی می کند. به خصوص در جوانانی که به تازگی دچار عارضه ریزش مو شده اند. برای مشاهده تاثیر این دارو باید روزی دوبار از آن استفاده کنید و باید برای جلوگیری از ریزش دوباره مو استفاده از آن را ادامه دهید. در این روش چند قطره از این دارو را بر روی سر ریخته و ماساژ می دهید.
بیش از نصف افرادی که از این دارو استفاده می کنند گفته اند که ماینوکسیدیل اثر خوبی برای کاهش ریزش مو دارد. با این حال این دارو روی مردانی که دچار طاسی شده اند، تاثیری ندارد. ماینوکسیدیل عوارض جانبی چندانی ندارد اما ممکن است در برخی افراد ناهنجاری های پوستی ایجاد کند.
قرص فیناستراید (Propecia) :
این دارو زمانی برای درمان مشکلات پروستات در مردان استفاده می شد. اما الان برای درمان کچلی در مردان نیز استفاده می شود. این قرص از تشکیل هورمون های مردانه روی پوست جلوگیری می کند. هورمون هایی که باعث ریزش مو می شوند.
توجه کنید که فیناستراید را باید با تجویز پزشک مصرف کنید. استفاده از قرص فیناستراید برای خانم ها ممنوع است. به خصوص اگر حامله باشند. چون یکی از عوارض جانبی آن سقط جنین است.
اسپیرونولاکتون :
این دارو نیز به صورت قرص مصرف می شود و با جلوگیری از تولید هورمون مردانه روی پوست، باعث کاهش ریزش مو می شود. از این قرص گاهی برای درمان ریزش مو در زنان نیز استفاده می شود.
کاشت مو نیز یکی از راه های درمان ریزش مو است. در این روش مو از نقاطی که دارای فولیکول های موی فعال است برداشته و در نواحی کم مو کاشته می شود. این موها ممکن است بعد از مدتی بریزند اما پس از آن موهای جدید دوباره رشد می کنند.
کاشت مو امروزه با روش های مختلفی قابل انجام است از جمله : کاشت مو به روش fit ، کاشت مو به روش fut ، کاشت مو به روش prp ، کاشت مو به روش ترکیبی ، کاشت مو به روش SUT و....
